Eerste programmadirecteur voor jeugdhulpregio’s
De jeugdhulpregio’s Zuid-Kennemerland en IJmond hebben sinds 1 september een programmadirecteur. “Alles hangt binnen de jeugdhulp met elkaar samen’, weet Astrid Bruin. “Maar dat betekent niet dat iedereen binnen de jeugdhulp gaat over alles.”
Astrid is de allereerste programmadirecteur jeugdhulp van de regio’s Zuid-Kennemerland en IJmond (ZKIJ). Een functie die haar niet vreemd is, want haar cv is een aaneenschakeling van functies op dat gebied. Dat werk doet ze tijdelijk, in dit geval naar verwachting voor een jaar. “Als de organisatie staat, dan ben ik weer weg”, belooft ze.
Te krappe keuken
Want nee, de organisatie staat nog niet. “Er gebeurt werkelijk enorm veel, stel ik na ruim een week van kennismakingsgesprekken vast. Wat ook mooi is: er zijn veel initiatieven die bijdragen aan de richting die gemeenten, aanbieders en andere betrokkenen op willen gaan. Wat er zo nu en dan ontbreekt is samenhang.” Waarna Astrid meteen erkent dat het streven naar samenhang juist weer kan leiden tot met zijn allen alles doen. Wat niet effectief en efficiënt is.
De gewenste samenhang komt voort uit het besef dat het welbevinden van kinderen en jongeren wordt beïnvloed door tal van factoren en systemen. Wat het nog complexer maakt is de wil van alle betrokkenen om het heel goed te doen. “Jeugdhulp gaat over mensen en dan ook nog eens kwetsbare, minderjarige mensen. Dat maakt dat zowat iedereen de lat hoog legt, anderen wil betrekken en overlegstructuren opzet.”
“Het is dus complex”, erkent Astrid. Dat geldt zeker voor ‘ZKIJ’. “Hier hebben zeven gemeenten afgesproken dat ze hun samenwerking formaliseren. En hier hebben gemeenten en consortia besloten dat ze strategische partners zijn. Ze stellen dat dit nog niet altijd lukt en dat ze samen willen dat het wél lukt. En verder speelt hier wat in heel het land speelt: dat het nogal vaak gaat over geld en excessen. Jeugdhulp is nog zoveel meer dan dat.”
Actielijnen
Genoeg te doen dus. Astrid gaat werken aan een gemeenschappelijke regeling, waarmee die gemeentelijke samenwerking voor eens en altijd is geregeld. Ze ontwikkelt samen met partners binnen en buiten de gemeenten een agenda voor de komende jaren en gaat een programmaplan schrijven. Daarbij kan ze gebruik maken van initiatieven zoals het ontwikkelplan dat in de maak is voor perceel 1, de meervoudige jeugdhulp. “Het programmaplan zal diverse actielijnen omvatten en die zijn in het ontwikkelplan ook te vinden.”
Op 1 september 2025 moet het allemaal klaar zijn. “Maar ik hoop dat er dan meer is opgeleverd dan die formele zaken. Ik hoop dat ik dan afscheid mag nemen van een regio waar professionals vol energie hun werk doen. Van een regio waar iedereen zich kan vinden in de bedachte aanpak en waar aanbieders, ambtenaren en anderen trots zijn op hoe we het hier in deze regio’s doen.”